راهنمای جامع مسابقات فرود دقت پاراگلایدر

مسابقات فرود دقت پاراگلایدر یکی از هیجان‌انگیزترین رقابت‌ها در دنیای ورزش‌های هوایی است که شامل فرود با دقت بالا در نقطه هدف مشخص می‌باشد. در ادامه، به شرح جزئیات این مسابقات از مراحل ثبت‌نام تا نحوه امتیازدهی و تسک‌های مختلف می‌پردازیم.

راهنمای جامع مسابقات فرود دقت پاراگلایدر

مسابقات فرود دقت پاراگلایدر یکی از هیجان‌انگیزترین رقابت‌ها در دنیای ورزش‌های هوایی است که شامل فرود با دقت بالا در نقطه هدف مشخص می‌باشد. در ادامه، به شرح جزئیات این مسابقات از مراحل ثبت‌نام تا نحوه امتیازدهی و تسک‌های مختلف می‌پردازیم.

مراحل ثبت‌نام

  1. ثبت‌نام اولیه: علاقه‌مندان می‌توانند از طریق وب‌سایت رسمی مسابقات، فرم ثبت‌نام را پر کرده و مدارک مورد نیاز را ارسال کنند.
  2. پرداخت هزینه ثبت‌نام: پس از تأیید مدارک، شرکت‌کنندگان باید هزینه ثبت‌نام را پرداخت کنند.
  3. تأیید نهایی و دریافت اطلاعات: پس از پرداخت هزینه، تأیید نهایی از سوی برگزارکنندگان ارسال می‌شود و اطلاعات مربوط به برنامه‌ریزی مسابقات به شرکت‌کنندگان اعلام می‌شود.

برنامه‌ریزی و نحوه برگزاری تسک‌ها

  1. Training day: روز قبل از شروع مسابقات رسمی به شرکت‌کنندگان اجازه داده می‌شود در محل برگزاری مسابقه پرواز داشته باشند. این پروازها به شرکت‌کنندگان کمک می‌کند تا با شرایط محیطی آشنا شده و شرایط محل برگزاری را بررسی کنند.
  2. Safety Briefing: مراسم Safety Briefing یکی از مهم‌ترین بخش‌های پیش از شروع هر مسابقه‌ی فرود دقت پاراگلایدر است که هدف آن آگاهی‌بخشی و تأمین ایمنی خلبانان و دیگر شرکت‌کنندگان در مسابقه است. در این جلسه، نکات ایمنی، قوانین و مقررات مسابقه، شرایط جوی و محیطی و سایر موارد مهم مطرح می‌شوند.

مراحل و موضوعات Safety Briefing

  1. خوش‌آمدگویی و معرفی تیم برگزارکننده
    • معرفی تیم داوری و مسئولان برگزاری مسابقه.
    • بیان اهداف و اهمیت برگزاری مسابقه.
  2. بررسی شرایط جوی
    • ارائه پیش‌بینی وضعیت جوی برای روزهای مسابقه.
    • بیان شرایط خاص جوی که ممکن است بر ایمنی و عملکرد خلبانان تأثیر بگذارد.
    • تأکید بر اهمیت توجه به تغییرات جوی و اقدامات لازم در مواجهه با شرایط نامساعد.
  3. نکات ایمنی و مقررات
    • تأکید بر استفاده از تجهیزات ایمنی مانند کلاه ایمنی و چتر کمکی.
    • توضیح مقررات مربوط به تیک‌آف و فرود.
    • بیان رفتارهای مجاز و غیرمجاز در طول پرواز و هنگام تیک‌آف و فرود.
  4. بررسی منطقه مسابقه
    • نمایش نقشه‌ی منطقه مسابقه و نشان دادن نقاط مهم.
    • توضیح مسیرهای تعیین‌شده برای تیک‌آف، پرواز و فرود.
    • بیان نقاط ممنوعه و خطرناک در منطقه پرواز.
  5. توضیح تسک‌های مسابقه
    • شرح تسک‌های مختلف مسابقه و نحوه اجرای آن‌ها.
    • بیان نحوه امتیازدهی و معیارهای سنجش دقت فرود.
    • تأکید بر اهمیت رعایت دقیق قوانین و مقررات تسک‌ها.
  6. پاسخ به سوالات خلبانان
    • اختصاص زمانی برای پاسخ به سوالات و ابهامات خلبانان.
    • تشویق خلبانان به مطرح کردن هرگونه نگرانی یا سوالی که ممکن است داشته باشند.
  7. تأکید بر همکاری و روحیه ورزشی
    • تشویق به حفظ روحیه ورزشی و همکاری بین خلبانان.
    • بیان اهمیت احترام به داوران و دیگر شرکت‌کنندگان.
  8. اعلام زمان‌بندی مسابقه
    • ارائه برنامه زمانی دقیق برای شروع تسک‌ها و سایر مراحل مسابقه.
    • تأکید بر اهمیت رعایت زمان‌بندی و حضور به‌موقع در محل تیک‌آف و فرود.

تسک تمرینی

در روز مسابقه اولین تسک توسط شرکت‌کنندگان انجام می‌شود که به آن تسک تمرینی می‌گویند. امتیاز این تسک نوشته می‌شود ولی در مسابقه محاسبه نمی‌شود. اگر به هر دلیلی بعد از تسک تمرینی هیچ تسکی به‌طور کامل انجام نشود، امتیاز تسک تمرینی تعیین‌کننده‌ی پودیوم است. این امر ارزش پروازی زیادی ندارد و فقط برای از بین نرفتن زحمات برگزارکننده می‌باشد. البته این یک قانون کلی نمی‌باشد و قطعاً با شرایط برگزاری مسابقه تغییر خواهد کرد.

تسک مسابقه

شرکت‌کنندگان مسابقه به سمت تارگت پرواز کرده، در مرکز منطقه‌ی فرود یک تارگت دیجیتال قرار دارد که با کوچک‌ترین لمسی فاصله از مرکز را به سانتی‌متر نشان می‌دهد. مرکز تارگت دیجیتال عدد صفر است و به‌صورت 000 نشان داده می‌شود، این یعنی فاصله‌ی لمس پای شما تا مرکز دایره کمتر از 1 سانتی‌متر می‌باشد. به همین ترتیب فاصله از مرکز تا شعاع دایره‌ی دیجیتال (تقریباً 15 سانتی‌متر) محاسبه می‌شود. از این عدد به بالا با متر توسط داوران تارگت اندازه‌گیری می‌شود. بعد از اتمام هر تسک یعنی زمانی که تمام شرکت‌کنندگان پرواز خود را انجام دادند و امتیاز آن‌ها ثبت شد، تیم داوری اتمام تسک را اعلام و تمام امتیازات را ثبت و اعلام می‌کنند و دوباره تسک بعدی به همین ترتیب شروع می‌شود.

نحوه امتیازدهی

  1. اندازه‌گیری دقت فرود:
    • اندازه‌گیری فاصله: فاصله بین نقطه فرود و نقطه هدف با دقت میلی‌متری اندازه‌گیری می‌شود.
    • نمره‌دهی بر اساس فاصله: هر چه فاصله کمتر باشد، امتیاز بهتری کسب می‌شود. نمرات بر اساس یک سیستم مشخص به شرکت‌کنندگان اختصاص می‌یابد.
  2. امتیازات کلی: امتیازات نهایی بر اساس مجموع امتیازات کسب‌شده در تمامی تسک‌ها محاسبه می‌شود. شرکت‌کنندگان با کمترین امتیاز در جایگاه بالاتری از جدول نهایی قرار می‌گیرند به این ترتیب که هرچه مجموع امتیازات خلبانان به صفر نزدیک‌تر باشد، در جایگاه بهتری قرار می‌گیرند.

تجهیزات مورد نیاز

  • پاراگلایدر: باید مطابق با استانداردهای مسابقات باشد. در این مسابقه به دلیل دقت در فرود، نیاز به بال کندتر وجود دارد، به همین دلیل از بال‌های EN-A استفاده می‌شود. امروزه با رشد این رشته، کارخانه‌های پاراگلایدر بر آن شدند که بال‌های مخصوص فرود دقت را تولید کنند مانند مدل تارگت از کمپانی نیویوک و بال Prion 5 شرکت نوا.
  • هارنس: هارنس‌های مبله برای این رشته استفاده می‌شود و سعی بر آن است که هارنس ساده‌تر و کارآمدتر باشد.
  • کلاه ایمنی و چتر کمکی: برای ایمنی پرواز جزو همیشگی تجهیزات پرواز است.

قوانین مسابقات فرود دقت

شرایط و رفتارهای منجر به خطا در هنگام تیک‌آف

  1. تیک‌آف ناموفق: اگر خلبان نتواند به درستی تیک‌آف کند و مجبور شود مجدداً تیک‌آف کند، این وضعیت به‌عنوان خطا در نظر گرفته می‌شود. تیک‌آف ناموفق شامل هر گونه اقدام ناموفق برای بلند شدن از زمین است که نیاز به تلاش دوباره دارد.
  2. استفاده ناصحیح از تجهیزات: هرگونه تغییر غیرمجاز در تجهیزات پرواز یا استفاده از تجهیزاتی که با استانداردهای مسابقات تطابق ندارند، می‌تواند به‌عنوان خطا تلقی شود. این شامل استفاده از پاراگلایدرهای غیرمجاز یا تغییر در تجهیزات بدون اطلاع داوران است.
  3. تیک‌آف در شرایط نامناسب: اگر خلبان در شرایط جوی نامناسب یا در زاویه‌های خطرناک اقدام به تیک‌آف کند که می‌تواند منجر به خطر برای خلبان یا دیگران شود، این نیز به‌عنوان خطا محسوب می‌شود.
  4. عدم رعایت دستورات داوران: هرگونه عدم رعایت دستورات و قوانین تعیین‌شده توسط داوران مسابقه، مانند زمان‌بندی تیک‌آف یا مکان‌های تعیین‌شده برای تیک‌آف، به‌عنوان خطا در نظر گرفته می‌شود.
  5. ایجاد خطر برای دیگر خلبانان: اگر خلبان در هنگام تیک‌آف باعث ایجاد خطر یا اختلال برای دیگر خلبانان شود، این وضعیت نیز به‌عنوان خطا محسوب می‌شود.

خطاهای در حین پرواز (بعد از تیک‌آف تا قبل از فرود)

  1. انجام مانورهای خطرناک: اجرای مانورهای خطرناک مانند استال (Stall)، اسپین (Spin) یا هرگونه مانور آکروباتیک دیگر در ارتفاع پایین که می‌تواند ایمنی خلبان و دیگران را به خطر بیندازد.
  2. پرواز در منطقه ممنوعه: ورود به مناطقی که توسط داوران یا سازمان‌دهندگان مسابقه به‌عنوان منطقه پرواز ممنوع اعلام شده‌اند.
  3. عدم رعایت ارتفاع مجاز: پرواز در ارتفاعی کمتر یا بیشتر از محدوده مجاز تعیین‌شده توسط داوران.
  4. ایجاد اختلال در پرواز دیگر خلبانان: هرگونه رفتار یا مانور که باعث اختلال در پرواز دیگر خلبانان شود، مانند نزدیک شدن بیش از حد به پاراگلایدرهای دیگر.
  5. عدم رعایت مسیر تعیین‌شده: عدم پیروی از مسیر پروازی تعیین‌شده توسط سازمان‌دهندگان مسابقه.
  6. عدم رعایت دستورات داوران: عدم پیروی از دستورات داوران یا سازمان‌دهندگان مسابقه در طول پرواز.
  7. استفاده از تجهیزات غیرمجاز: هرگونه از این خطاها ممکن است منجر به دریافت امتیاز منفی، هشدار، یا حتی دیسکوالیفیکیشن (اخراج) از مسابقه شود.

قوانین و خطاهای هنگام فرود و امتیازگیری

  1. هدف و تجهیزات فرود: هدف فرود یک پد الکترونیکی حساس به فشار با قطر 30 سانتی‌متر است که مرکز آن به‌عنوان نقطه صفر محاسبه می‌شود. دایره‌های اندازه‌گیری به شعاع‌های 0.5 متر، 5 متر و 10 متر دور پد مشخص شده‌اند. امتیازات از 0 (مرکز هدف) تا 15 سانتی‌متر با افزایش‌های 1 سانتی‌متر محاسبه می‌شود.
  2. لمس اولین نقطه فرود: اولین نقطه‌ای که پای خلبان با پد تماس می‌گیرد، به‌عنوان نقطه فرود محاسبه می‌شود. امتیازات بسته به فاصله این نقطه از مرکز هدف (0 تا 15 سانتی‌متر) محاسبه می‌شوند.
  3. فرود خارج از پد: اگر خلبان خارج از پد فرود کند، امتیاز به‌صورت دستی توسط داوران اندازه‌گیری و ثبت می‌شود. فرود در دایره‌های 0.5 متر، 5 متر و 10 متر دارای امتیازات کمتری نسبت به فرود در مرکز پد است.
  4. حفظ تعادل و عدم سقوط: خلبان باید فرود را روی پاهای خود انجام دهد و تعادل خود را حفظ کند. سقوط یا تماس با زمین به جز با پاها منجر به امتیاز منفی می‌شود. اگر خلبان قبل از اینکه بال او کاملاً روی زمین قرار گیرد، بیفتد، حداکثر امتیاز برای آن دور به او تعلق می‌گیرد.
  5. مانورهای خطرناک و عدم کنترل: هرگونه مانور خطرناک یا عدم کنترل بال در نزدیکی زمین که ایمنی خلبان و دیگران را به خطر بیندازد. این موارد ممکن است منجر به هشدار، امتیاز منفی یا حتی دیسکوالیفیکیشن شود.
  6. تأثیر شرایط جوی: شرایط جوی مانند باد شدید ممکن است بر فرود خلبان تأثیر بگذارد. خلبانان باید توانایی کنترل بال و حفظ دقت فرود در این شرایط را داشته باشند. در شرایط جوی دشوار، داوران ممکن است تصمیم به ادامه یا توقف مسابقه بگیرند تا ایمنی خلبانان تضمین شود.
  7. تداخل با دیگر خلبانان: هرگونه تداخل یا ایجاد اختلال در فرود دیگر خلبانان ممکن است منجر به جریمه شود. این موارد ممکن است منجر به امتیاز منفی یا هشدار شود.
  8. رعایت دستورات داوران: عدم رعایت دستورات داوران یا نقض قوانین مسابقه در هنگام فرود. این موارد ممکن است منجر به هشدار، امتیاز منفی یا دیسکوالیفیکیشن شود.

در این قسمت قابل ذکر است اگر دو پای خلبان با هم تارگت دیجیتال را لمس کنند عددی که تارگت نشان می‌دهد ملاک است ولی در خارج از تارگت، عدد پای دورتر محاسبه می‌شود.

داوران و امتیازگیری

  • تیم داوری: شامل داور ارشد، داوران موقعیت، داوران ضربه و مانیتور سرعت باد است. وظیفه این تیم نظارت بر فرود و امتیازگیری دقیق است.

فرآیند اعتراض به نتایج در مسابقات فرود دقت پاراگلایدینگ طبق FAI Section 7C

اگر یک خلبان به نتیجه خود در مسابقه فرود دقت اعتراض داشته باشد، باید مراحل زیر را دنبال کند:

  1. ثبت اعتراض:
    • زمان‌بندی: اعتراض باید در مدت زمان مشخصی پس از اعلام نتایج اولیه ثبت شود. این مدت زمان معمولاً در قوانین مسابقه ذکر شده است (به‌طور معمول 1 ساعت پس از اعلام نتایج اولیه).
    • فرم اعتراض: خلبان باید فرم اعتراض را پر کرده و دلایل و شواهد خود را برای اعتراض ارائه دهد.
    • هزینه اعتراض: معمولاً برای ثبت اعتراض نیاز به پرداخت هزینه‌ای است که در صورت پذیرش اعتراض، این هزینه بازگردانده می‌شود.
  2. تحقیق و بررسی توسط داوران:
    • بررسی شواهد: داوران مسابقه موظف به بررسی شواهد ارائه شده توسط خلبان معترض هستند. این شواهد می‌تواند شامل تصاویر، ویدئوها، یا شهادت شاهدان باشد.
    • مصاحبه با خلبان: در برخی موارد، داوران ممکن است با خلبان معترض یا دیگر خلبانان و شاهدان مرتبط مصاحبه کنند تا جزئیات بیشتری به دست آورند.
  3. تصمیم‌گیری:
    • رأی‌گیری داوران: تیم داوری پس از بررسی شواهد و شنیدن اظهارات مرتبط، به‌صورت جمعی تصمیم‌گیری می‌کند.
    • اعلام نتیجه: نتیجه بررسی به خلبان معترض اعلام می‌شود. اگر اعتراض پذیرفته شود، نتیجه مسابقه اصلاح می‌شود و هزینه اعتراض بازگردانده می‌شود.
  4. فرآیند تجدیدنظر:
    • اعتراض به نتیجه داوری: در صورتی که خلبان به نتیجه داوری اعتراض داشته باشد، می‌تواند درخواست تجدیدنظر دهد. این درخواست باید به کمیته تجدیدنظر ارائه شود.
    • بررسی توسط کمیته تجدیدنظر: کمیته تجدیدنظر که از افراد مستقل و با تجربه در مسابقات فرود دقت تشکیل شده است، اعتراض را بررسی و تصمیم نهایی را اعلام می‌کند.

حداقل و حداکثر راندها

  • مسابقات فرود دقت پاراگلایدینگ: معمولاً شامل حداقل 6 و حداکثر 12 راند هستند. تعداد دقیق راندها ممکن است بسته به شرایط مسابقه و تصمیم داوران متغیر باشد.
  • برگزاری راندها: تمامی راندها باید در بازه زمانی مشخصی برگزار شوند و شرایط جوی و ایمنی باید همواره مورد بررسی قرار گیرند تا مسابقه به‌طور ایمن برگزار شود.

قوانین دراپ (Drop)

  1. قوانین دراپ:
    • در مسابقات فرود دقت، به هر خلبان اجازه داده می‌شود که یکی از راندهای خود را “دراپ” کند، به این معنا که نتیجه آن راند در امتیازات کلی محاسبه نشود.
    • این قانون برای جلوگیری از تأثیر منفی یک راند ضعیف یا شرایط جوی نامساعد بر عملکرد کلی خلبانان در نظر گرفته شده است.
  2. انتخاب راند دراپ:
    • خلبانان معمولاً می‌توانند راندی که کمترین امتیاز را داشته باشد به عنوان راند دراپ انتخاب کنند. این انتخاب معمولاً پس از پایان تمامی راندها و قبل از محاسبه امتیازات نهایی صورت می‌گیرد.

این قوانین به منظور حفظ عدالت و رقابت سالم در مسابقات فرود دقت تنظیم شده‌اند.

نتیجه‌گیری

مسابقات فرود دقت پاراگلایدر یکی از مهیج‌ترین و در عین حال چالش‌برانگیزترین رقابت‌ها در دنیای ورزش‌های هوایی است. این مسابقات نه تنها نیاز به مهارت‌های فنی بالا در کنترل پاراگلایدر دارند، بلکه خلبانان باید توانایی بالایی در حفظ تمرکز و دقت در شرایط مختلف جوی داشته باشند.

یکی از جنبه‌های بسیار حساس و دشوار این مسابقات، نیاز به بردن بال به نقطه‌ی مینیموم اسپید (حداقل سرعت) است. این کار نیازمند دقت فوق‌العاده و توانایی کنترل بال در شرایطی است که حتی کوچک‌ترین اشتباه می‌تواند منجر به کاهش دقت فرود و از دست دادن امتیاز شود و به دلایل حساسیت در پرواز مینموم اسپید هر لحظه ممکن است با کوچکترین اشتباهی حادثه ای رخ دهد و به دلیل ارتفاع کم و ناتوانی در استفاده از چتر کمکی حساسیت این مسابقه دو چندان میشود . 

حساسیت بالا و سختی این کار به دلیل نیاز به کنترل دقیق سرعت و ارتفاع، حفظ تعادل در شرایط مختلف جوی و انجام مانورهای دقیق برای رسیدن به نقطه فرود است. خلبانان باید بتوانند بال خود را به گونه‌ای کنترل کنند که در لحظه‌ی فرود، کمترین سرعت و بیشترین دقت را داشته باشند.

با توجه به این عوامل، می‌توان گفت که مسابقات فرود دقت پاراگلایدر نیازمند ترکیبی از مهارت‌های فنی، تمرین مداوم و توانایی تصمیم‌گیری سریع در شرایط مختلف است. این مسابقات به خلبانان اجازه می‌دهند تا توانایی‌های خود را به چالش بکشند و در عین حال از هیجان و لذت پرواز در شرایط رقابتی بهره‌مند شوند.

اشتراک گذاری:

پست های مرتبط